Z definicji kleje to substancje, które mogą̨ łączyć ze sobą̨ części z wykorzystaniem siły chemicznego oddziaływania kleju z klejonymi powierzchniami (adhezja) oraz wytrzymałości mechanicznej samej warstwy kleju (kohezja).

Zazwyczaj są̨ to lepkie media, które w odpowiednich warunkach utwardzają̨ się̨. Właściwości płynnego kleju, warunki utwardzania i właściwości kleju utwardzonego są̨ bardzo zróżnicowane i powinny by dostosowywane do danej aplikacji.

Kleje cyjanoakrylowe są̨ potocznie nazywane "klejami sekundowymi" lub "klejami błyskawicznymi". Przylegają̨ do szerokiej gamy powierzchni, od drewna i metalu, przez tworzywa sztuczne, gumę̨ i ceramikę̨, po materiały organiczne, takie jak ludzka skóra. Ich wyjątkową̨ właściwością̨ jest również to, że utwardzają̨ się̨ bardzo szybko, zwykle w ciągu kilku sekund. W sektorze konsumenckim są̨ one wykorzystywane głównie do naprawy uszkodzonych przedmiotów codziennego użytku, ponieważ wiążą̨ szybko i niezawodnie. W przemyśle stosuje się̨ je w szczególności do klejenia małych części lub elementów gumowych. W kryminalistyce są̨ wykorzystywane do wykrywania odcisków palców poprzez wykorzystanie zjawiska tworzenie białego nalotu.  

Kleje cyjanoakrylowe DREI BOND charakteryzują̨ się̨ przede wszystkim szybkim utwardzaniem. Wytrzymałość ręczna jest zwykle osiągana w ciągu kilku sekund. Oprócz konwencjonalnych cyjanoakrylanów, portfolio DREI BOND obejmuje szeroką gamę̨ produktów specjalistycznych, takich jak kleje „niekwitnące” - ze zmniejszonym efektem powstawania białego nalotu, oraz kleje o dobrej przyczepności również do powierzchni trudnosklejalnych.  

Kleje cyjanoakrylowe w kontakcie z wilgocią̨ powierzchniową materiału i po dociśnięciu łączonych części wiążą w kilka sekund. Należy bezwzględnie unikać kontaktu kleju ze skórą lub oczami, gdyż może dojść do ich natychmiastowego sklejenia.

Kleje cyjanoakrylowe tolerują̨ ciepło tylko w ograniczonym zakresie. Jeśli klejone materiały mają wyższą̨ odporność na temperaturę̨ niż zastosowany klej, wiązania można zasadniczo ponownie poluzować przez podgrzanie. Wiele cyjanoakrylanów jest również tylko częściowo odpornych na wilgoć. Dlatego cykl płukania w wyższej temperaturze (np. w zmywarce) może być wystarczający do rozpuszczenia wiązania. Odpowiednie rozpuszczalniki, takie jak aceton, mogą̨ również dobrze rozpuszczać cyjanoakrylany, ale mają agresywny wpływ na wiele materiałów i stanowią̨ zagrożenie dla zdrowia. To samo dotyczy specjalnych zmywaczy cyjanoakrylowych.

Najważniejszymi kryteriami przy podjęciu decyzji są lepkość, zakres temperatur aplikacji, kolor i zdolność wypełnienia szczeliny. W zależności od obszaru zastosowania, należy zwrócić uwagę również na to czy klej umożliwia korektę̨ montażu, czy jest elastyczny i czy daje biały nalot na klejonej powierzchni (względy estetyczne).

Wykwit to biały, proszkowy osad, który osadza się̨ obok spoiny klejowej. Dzieje się̨ tak, gdy wysoce lotne składniki kleju cyjanoakrylowego odparowują, reagują̨ z wilgocią z otoczenia, a powstałe produkty ponownie osadzają się na powierzchni.

Kleje cyjanoakrylowe mają słabą odporność na wysoce polarne rozpuszczalniki, takie jak aceton. Są̨ również tylko częściowo odporne na wodę i dlatego powinny być przetestowane przy zastosowaniach zewnętrznych lub łazienkowych.

Ze względu na alkaliczne właściwości powierzchni szkła, kleje cyjanoakrylowe utwardzają̨ się̨ na szkle niezwykle szybko. To bardzo szybkie utwardzanie, „utwardzanie szokowe”  może skutkować wysokimi naprężeniami na poziomie molekularnym w klejonym złączu. Trwałe wiązania szkła za pomocą klejów cyjanoakrylowych można zatem uzyskać tylko w ograniczonym zakresie.